بطور کلی فرسودگی را می توان نوعی اختلال نامیدکه به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت فرد در معرض استرس های محیطی در وی ایجاد می گردد و نشانه های ان درابعاد جسمی،هیجانی و ذهنی بروز می کند(ساعتچی،۱۳۷۷).
شوفلی و همکاران(۱۹۹۴) معتقدند که نشانگان فرسودگی یک اختلال روانی نیست،ولی به آهستگی درطول زمان گسترش می یابد و ممکن است به یک ناتوانی روانی بدل گردد.
مفهوم فرسودگی در اوایل دهه هفتاد برای اولبن بار توسط فرویدنبرگر معرفی شد و ظهور و رشد آن مرهون زحمات فرویدنبرگر در نیویورک و ماسلش در کالیفرنیا است. فرسودگی در ابتدا در تعاملات حرفه ای افراد، نظیر کارکنان خدمات اجتماعی،با تاکید بر روابط بین فردی میان متقاضی و عرضه کننده مورد توجه قرار گرفت(ماسلش[۱]،۲۰۰۱;فرویدنیرگر[۲] ،۱۹۷۴).
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.