مقدمه :
هدف از تربیت آن است که آدمی به سر منزل سعادت برسد و کسب سعادتمندی از طریق تامل و تعقل میسر می گردد ، با مروی بر تاریخ و مسیر زندگانی بشر با تمدن هایی مواجه می شویم که دچار سقوط وافول شده اند ، ویل دورانت علت اساسی آن را بر بیراهه رفتن جوامع وانحطاط اخلاقی آنان می داند (ویل دورانت ، ۱۳۷۸، ص۲۴۷).
تمامی مکاتب الهی و بشری این اصل ار پذیرفته اند که در صورتی می توان به جامعه، نظم و ثبات بخشید که حقوق و تکالیفی که برای انسانها در نظر گرفته شده است به خوبی مورد عمل قرار گیرد که این مهم تنها در سایه تربیت صحیح محقق خواهد شد. تربیت صحیح در هر جامعه ای موجب پرورش انسانهایی می شود که تنها به فکر خود نیستند بلکه به آرمانهای والایی فکر می کنند تا جامعه ای مستقل و آزاد و حکومتی عادلانه داشته باشند.تربیت در مفهوم عام آن، شامل جنبه های گوناگون جسمانی، روانی، عاطفی، عقلانی، اجتماعی، اخلاقی و دینی است و هریک از این ابعاد به لحاظ روانشناختی و تربیتی در زندگی انسان اهمیت فراوان دارد