) بیان مساله تحقیق : ( حد اقل ده سطر و شامل پرسش اصلی تحقیق )
آدمی یگانه موجودی است که در این دنیا طالب سعادت است و اخلاق یکی از ضروری ترین نیازهای او جهت دستیابی به سعادت محسوب می شود(اردبیلی،۱۳۸۹).انسان با حس اخلاقی، حسی که خیلی زود تجلی می کند، متولد می شود. این حس در خانواده ظاهر می شود، به وسیله معلمان الگو می گیرد و توسط اجتماع تغذیه می شود. درحقیقت خانواده،مدرسه و اجتماع، قواعد اخلاقی را که بر اساس اصول عدالت و در نظر گرفتن حقوق دیگران قرار دارد، آموزش می دهند(هنری،۱۳۹۲). بنابراین همه میدانیم که انسانها در زندگی خود از عوامل گوناگونی تأثیر میپذیرند و این فرآیند همیشه با زندگی اجتماعی بشر همزاد و همراه بوده است. آموزش و پرورش یکی از نمودهای برجستهی این تأثیرپذیری به شمار میرود که بر اساس آن، پدرو مادر و مربیان با روشهای گوناگون میکوشند مفاهیم مورد نظر خود را به نسل خویش منتقل کنند. همهی دست اندرکاران و پژوهشگران عرصهی آموزش و پرورش آگاهند که کشف دقیق روشها و قوانین حاکم بر فرآیند آموزش و پرورش همچون کشف قوانین و روشهای حاکم بر پدیدههای طبیعی دیگر، سبب میشود مربیان با اِشراف بر این روشها از پیدایش حرکتهای نامطلوب در انتقال مفاهیم پیشگیری کنند. از سوی دیگر، کشف روشهای صحیح تعلیم آموزشی و پرورشی، زمینهی دستیابی به اهداف والای کارگزاران این عرصه را آسانتر میکند.
گفتنی است سپاس و قدرشناسی و به کار بردن تشویق در برابر کار خوب و تنبیه و مجازات در برابر کار ناشایسته یکی از روشهای مسلم و دیرپا در آموزش و پرورش به شمار میرود. این روش پسندیده که به درست کردار و بد کردار یکسان نگریسته نشود، پیآمدهای بسیار سودمندی برای دانشآموز دارد. از اینرو، به کار بستن تشویق و تنبیه در جای خود، لازم و ضروری است. تشویق و تنبیه، دو ضمانت اجرایی مناسب برای گسترش آموزش و پرورش، در فضای خانه، مدرسه و جامعه و برانگیزانندهی آدمی در پرهیز از ناهنجاریهای اجتماعی هستند. بشارت و انذار پیامبران الهی و وعدهی پاداش و کیفر دینی آنان نیز بر همین روش استوار شده است. به همین دلیل، اصل تشویق و تنبیه در اسلام، امری پذیرفته به شمار میآید.
از آنجا که انسانها متفاوتند، گروهی را باید با انذار و تخریب و تنبیه به سوی ادب، و اخلاق کشاند و برخی دیگر را با تشویق و تبشیر میتوان تأدیب کرد. از اینرو، اگر رفتار پسندیدهای از کسی دیدیم، باید وی را تشویق کنیم و او را در حضور دیگران بستاییم. همچنین اگر کار ناپسندی از او سر زد و آن را از ما پوشیده داشت، ما نیز باید با چشمپوشی، از کار او درگذریم. با این حال، اگر وی آن رفتار ناپسند را تکرار کرد، باید او را از انجام این کار به شدت برحذر داشت.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.