مقدمه :
سبک زندگی [۱] شیوه ای نسبتاً ثابت است که فرد برای رسیدن به اهداف خود بکار می برد یعنی راهی است برای رسیدن به اهداف زندگی. “سبک زندگی” با تمام زندگی افراد و ابعاد آن هم در سطح علمی و روانشناسی و هم از دیدگاه دینی و حوزه های علمیه و نیز در سطح توده مردم مرتبط و منشأ اثر است. شاخص های شناخته شده و متعارف در سبک زندگی عبارت است از: فعالیتهای فیزیکی اوقات فراغت، خواب و بیداری، روابط اجتماعی، روابط خانوادگی، معنویت، ایمنی و آرامش، تغذیه و … ؛ اینها هر کدام به منزله بزرگراهی از راههای زندگی افراد به شمار می رود(کاویانی، ۱۳۹۱). سبک زندگی، شیوه زندگی فرد است و عواملی همچون ویژگیهای شخصیتی، تغذیه، ورزش، خواب، مقابله با استرس، حمایت اجتماعی، و استفاده از دارو را شامل می شود. با ارزیابی سبک زندگی افراد می توان میزان موفقیتهای فردی و اجتماعی آنان را در زندگی مورد ارزیابی و بررسی قرار داد