مقدمه :
در جهان امروز، نظام های آموزشی به دنبال رویکردهای نوینی هستند که آنها را، در مواجهه با تحولات گسترده جهان، در بازسازی یاری دهد؛ و البته بازسازی نیازمند برنام ه درسی غنی، آموزش انعطاف پذیر، رهبری آموزشی کارآمد، محیط یادگیری شوق انگیز، محتوای آموزشی فراتر از ساختارهای موجود، معلمان توانمند و حرفه ای و مدارسی که یاد .(می گیرند است (سرکار آرانی، ۱۳۸۵)..آموزش از راه دوربعنوان رویکردی جدید ، در طول تکامل تاریخی خود ، با ایجاد تغییر در فرهنگ آموزش زمینه حرکت به سوی آموزش یادگیرنده محور را با امکان دسترسی همزما ن معلم و شاگرد به اطلاعات و با بهره گیری از ارتباط دوسویه بین افراد فراگیر و استاد یا بین فراگیران، کیفیت ارایه دوره ی آموزشی ر ا به مطلوب ترین سطح خود رسانده اس ت. استفاده از پارادایم های جدید ارایه خدمات آموزشی و دسترسی به فناور ی اطلاعات ، شرایط را برای استقلال و تعامل بیشتر یاددهنده و یادگیرنده و گستر ش و تقویت یادگیری مشارکتی فراهم آورده است(فرج اللهی و ده باشی شریف، ۱۳۸۹،ص۲). بری ویلیس[۱](۲۰۰۷) معتقد است” : آموزش از ر اه دور وقتی صورت می گیرد یاددهنده و یادگیرنده با فاصل ه فیزیکی مواجه اند و از یکدیگر دورند و ارتباط آنها با استفاده از فنّاوری های مختلف (مانند چاپ، تلفن، رادیو، تلویزیون و رایانه) به عنوان پلی برای پرکردن فاصله میان این دو صورت می گیرد. این نوع برنامه ها می تواند برای بزرگسالان فرصتی دوباره در آموزش دانشگاهی برای برطرف کردن موانع ایجاد شده مانند محدودیت زمان، فاصله و یا ناتوانی جسمی باشد . در عین حال این نوع آموزش برای روزآمد کردن دانش مورد نیاز کارکنان در محل کارشان مفید است”.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.