مقدمه :
برای این که دانشآموزان خوب تربیت شوند و در آینده افراد مفیدی باشند باید خلاق، نقاد و دارای بینش علمی و آزادی اندیشه باشند. در برنامههای مدارس، باید روشهایی گنجانده شود که از طریق آن دانشآموزان قابلیتهای چگونه آموختن را از طریق نظم فکری بیاموزند و در زندگی روزمرهی خود به کار برند. ( شریعتمداری،۱۳۹۳،ص ۳۲). پیشرفت روز به روز جامعه بشری در ابعاد مختلف گویای این واقعیت است که در گرو خلق اندیشه های نو و تحول در نظامهای آموزشی است که علم وتکنولوژی به سرعت پیشرفت کرده و افراد خلاق در این پیشرفت و تحول عظیم، نقش کلیدی و تعیین کننده داشته اند. از آنجا که امروزه تعلیم و تربیت به عنوان اساسی ترین عامل رشد و توسعه فرهنگی، سیاسی، اقتصادی واجتماعی اهمیت به سزایی پیدا کرده، مسئولیت مسئولان آموزشی نیز بیشتر شده است.